Αγροτικό – Λαογρ. Μουσείο Ιτέας
Έναν μοναδικό στο είδος του χώρο δημιούργησε ο πρώην δήμος Φύλλου στο νομό Καρδίτσας, στον οποίο στεγάζονται εκθέματα της ευρύτερης περιοχής του θεσσαλικού κάμπου, τα οποία σχετίζονται με την τοπική αγροτική, πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά. Πρόκειται για το Λαογραφικό – Αγροτικό Μουσείο Ιτέας, το οποίο μπορούν να επισκέπτονται καθημερινά μαθητές, αλλά και απλοί πολίτες από ολόκληρη την Ελλάδα.
Το Μουσείο, διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα για να γίνει αποδέκτης ευρείας κλίμακας τουριστικών-εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων.
Προσπαθώντας να δηλώσει την παρουσία του και τη διάθεσή του για προσφορά στον πολιτισμό, ο δήμος εμπνεύστηκε έναν χώρο στον οποίο η παρουσία πολιτισμού θα είναι μια αειφόρος εξελικτική διαδικασία. Έτσι, με τη συλλογική προσπάθεια όλων των φορέων της περιοχής, δημιούργησε έναν εκθεσιακό χώρο ανάδειξης στοιχείων αγροτικής κληρονομιάς.
Απώτερος στόχος είναι, αφενός μεν να κληροδοτήσει στους νέους τις πολιτιστικές αξίες, διατηρώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τόπου, αφετέρου δε ν’ αναδείξει τον πεδινό τουρισμό, προσελκύοντας επισκέπτες φέρνοντάς τους σ’ επαφή με τον ντόπιο τρόπο ζωής, τη λαϊκή παράδοση και την ιστορία μας.
Ο Δήμος, εκτός από το Αγροτικό – Λαογραφικό Μουσείο, διαθέτει αξιόλογους επισκέψιμους αρχαιολογικούς χώρους, εκκλησιαστικά και νεότερα μνημεία.
Ειδικότερα, ο δήμος στην προσπάθεια του να διατηρήσει και να αναδείξει την πολιτιστική του κληρονομιά, δημιούργησε τον εκθεσιακό χώρο προστασίας και αξιοποίησης στοιχείων αγροτικής κληρονομιάς. Το κτίριο του αγροτικού μουσείου περιβάλλεται από κατάλληλα διαμορφωμένη έκταση 8,5 στρεμμάτων και βρίσκεται πάνω στον κύριο οδικό άξονα, που συνδέει τους νομούς Καρδίτσας και Λάρισας, κομβικό σημείο του γεωγραφικού διαμερίσματος Θεσσαλίας.
Μέχρι σήμερα έχουν συντηρηθεί και καταγραφεί πάνω από 4.000 αντικείμενα, η πλειοψηφία των οποίων είναι δωρεές των κατοίκων του χωριού. Η συλλογή περιλαμβάνει αντικείμενα που έχουν σχέση με τον υλικό, κοινωνικό και πνευματικό βίο της περιοχής.
Στο χώρο του μουσείου υπάρχουν αλωνιστικές μηχανές προηγούμενων δεκαετιών, αδοκάνες τις οποίες έσερναν άλογα και τις χρησιμοποιούσαν στον αλωνισμό, τα πρώτα τρακτέρ που έκαναν την εμφάνισή τους στη θεσσαλική πεδιάδα, μαγγανοπήγαδο από το οποίο αντλούσαν νερό οι κάτοικοι για να ποτίζουν το περιβόλι, όπως και σνέκες, ξύλινες στάμνες μέσα στις οποίες αποθηκεύονταν αλάτι.
Υπάρχει επίσης η σάλα με αναπαράσταση του καραγκούνικου δωματίου, διάφορα οικιακά σκεύη, αλλά και μυλόπετρες, τις οποίες χρησιμοποιούσε ο μυλωνάς για να αλέθει το σιτάρι. Κυρίαρχη θέση κατέχει ακόμη ο αργαλειός και οι παραδοσιακές στολές.
Η προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς έχει ως στόχο στο να γνωρίσουν οι νέοι και να θυμηθούν οι παλιοί. Η παράδοση εξάλλου συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον. Δείχνει την ιστορική συνέχεια του έθνους, συνδέοντας τις γενιές μεταξύ τους.
Ο δήμος διοργανώνει δρώμενα, όπως η σπορά σιταριού (Νοέμβρης) και ο θερισμός – αλωνισμός που γίνεται τον Ιούνιο, στα οποία αναβιώνοντας τις πατρογονικές γεωργικές εργασίες, αποβλέπει στο να προβάλλει την παραδοσιακή αγροτική ζωή, τα ήθη και έθιμα του τόπου.
Δίπλα στο Αγροτικό Μουσείο υπάρχει αθλητικό πάρκο όπου μπορούν να παίξουν οι μαθητές και χώρος όπου μπορούν να καθίσουν για φαγητό.
Αφήστε μια απάντηση